Geluk Gehad

ROUWVOUW Ik heb een nieuw vloerkleed gekocht. Het oude kleed was vaal en versleten en het krulde hier en daar verraderlijk op, onze visite kon daar al struikelend over meepraten. Bovendien was het ook gewoon te klein voor onder de eettafel, en eigenlijk ook best lelijk (daar dacht ik ooit anders over maar smaken verschillen niet alleen, ze veranderen ook). Het werd tijd, kortom. Ik was er blij mee. Dacht ik.  En toen werd het bezorgd en moest ik huilen. Niet omdat het nieuwe kleed bij nader inzien enorm tegenviel (dat deed het niet), en ook niet omdat er fikse vouwen inzaten vanwege het opgepropt zitten in de verpakking (da's geen ramp, volgens een vriend van mij loop je die vouwen er vanzelf uit). Er was in wezen niks mis met het kleed, behalve dan dat het  een nieuw kleed was. Door mij uitgezocht. En gekocht. Voor in ons huis. Niks overlegd. Niet samen gewikt, gewogen en een knoop doorgehakt. Geen gezamenlijk afscheid van het oude kleed (dat was gelukkig strikt genomen nie...

MIS Dat het gisteren dik 20 graden was (en vandaag niet), dat er kleine zeearendjes en bosuiltjes zijn geboren, dat Matthieu van der Poel voor de derde keer op rij Parijs-Roubaix wint, dat Faber de schaamte voorbij prutst, dat links misschien wel wil fuseren, dat Amsterdam excuses gaat maken voor foute oorlogsdingen, dat ik griep had en naar de kapper ging en naar de mondhygiënist, dat de Japanse kers in ons parkje weer volop bloeit, net als de oleander en de pioenroos op het balkon, dat ze bij ons voor de deur nu eindelijk bezig zijn met het aanleggen van een fietsstraat, dat er handelsoorlogen zijn, en bombardementen en wapenstilstanden die geen wapenstilstanden zijn, dat er alweer een Mattheus Passion aankomt, dat het boek waarvoor ik de illustraties maakte binnenkort verschijnt, dat dat leuke restaurant waar we graag kwamen nu toch echt dicht is, dat Dieuwertje Blok, en onze buurvrouw (vlak na jou!), en Loretta Schrijver en Leo Beenhakker en de NTR en de paus, o nee, de paus ni...

TUSSENJAS   Eerder deze week, ’s ochtends op de fiets in een optimistisch spijkerjasje, had ik het koud. De lente komt op gang, je ziet het, je ruikt het, maar aan het begin van de dag is het nog fris. In de avond en nacht ook trouwens. Maar daar tussenin is er zon en een fijn voorjaarsgevoel. Hoewel…soms waait er nog een gure wind of gaat het ineens van 22 graden naar 12. Een typisch seizoen voor de tussenjas.    Ik vind de tussenjas altijd moeilijk. Winterjassen, daar zit ik best aardig in, ik heb een dikke en een héle dikke, en ook nog een nette. Dunne jasjes voor in de zomer: geen probleem. Maar een goede tussenjas, zo eentje die past bij een seizoen dat nog wat twijfelt ( ben ik nou echt lente? Of ben ik nog een beetje winter?),  daar moet ik altijd naar zoeken aan de kapstok. Daarom is het in deze tijd van het jaar vaak een gehannes: de ene keer zit ik te rillen op de fiets, de andere keer zweet ik me een ongeluk in mijn dikke jas.     Een vriend...